~𝗛𝗲𝘁 𝗚𝗲𝗵𝗲𝗶𝗺~

Sommige mensen dragen hun hele leven al, een groot geheim met zich mee. Sommige geheimen gaan mee het graf in. Maar andere geheimen komen toch naar buiten.

Soms ontdekt door anderen, soms vanuit vrije wil.

In onze praktijk werken we regelmatig systemisch. Dit doen we 🅕🅐🅜🅘🅛🅘🅔🅞🅟🅢🅣🅔🅛🅛🅘🅝🅖🅔🅝 .

Met een tafel opstelling kun je eigenlijk alles opstellen wat je maar wil. Dit kan iets in de familielijn zijn waar je helderheid op wilt krijgen maar het kan ook met je werk te maken hebben of zelfs met je gezondheid.

In een opstelling worden situaties/patronen zichtbaar die een hele tijd onzichtbaar waren. Worden zaken die zich onbewust afspeelden, ineens zichtbaar en bewust.

En soms worden daar plots geheimen vrij gegeven. Iets waar men jaren over gezwegen heeft. Uit angst voor afwijzing, veroordeling, bang om schuldig te zijn.

Als je hier te lang mee blijft rond lopen, kun je ziek worden. Dit kan zich bijvoorbeeld manifesteren als een gezwel, cyste of erger, een tumor. Ik zeg zeker niet dat dit de enige reden is voor ziekte, er kunnen nog heel veel andere factoren mee spelen. Maar de emotionele laag speelt wel degelijk een hele belangrijke rol.

Als een geheim ver weg is gestopt, soms zelfs vergeten. Wil dit nog niet zeggen dat de emoties/ gevoelens die verbonden zijn met dit geheim, ook een plek hebben gekregen.

Sommige geheimen wachten dan toch op Erkenning. Ze willen gezien worden en wachten op hun plek!

Dan pas kan de 𝗲𝗻𝗲𝗿𝗴𝗶𝗲 𝘄𝗲𝗲𝗿 𝘃𝗿𝗶𝗷𝘂𝗶𝘁 𝘀𝘁𝗿𝗼𝗺𝗲𝗻 Is er ruimte voor 𝗵𝗲𝗮𝗹𝗶𝗻𝗴 𝗶𝗻 𝗱𝗲 𝗱𝗶𝗲𝗽𝘀𝘁𝗲 𝗹𝗮𝗴𝗲𝗻.

En wat een bevrijding kan het dan zijn om je grootste geheim te delen, er eindelijk in alle openheid over te durven spreken, zonder de angst om afgewezen te worden….

Are you Ready ?

*𝗛𝗲𝗮𝗹𝗶𝗻𝗴 𝗶𝗻 𝗽𝗿𝗼𝗴𝗿𝗲𝘀𝘀*

Ik post eigenlijk niet zo regelmatig op socials omdat ik ’t zonde vind van m’n tijd..

Toch vind ik ’t wel belangrijk om ons werk met je te delen omdat het zo belangrijk is, juist NU in deze tijd.

Ik durf in alle bescheidenheid maar oprecht te zeggen dat wij unieke en 𝕥𝕣𝕒𝕟𝕤𝕗𝕠𝕣𝕞𝕒𝕥𝕚𝕖𝕧𝕖 𝕥𝕣𝕒𝕛𝕖𝕔𝕥𝕖𝕟 bieden binnen onze praktijk.

Omdat Chris en ik ons beiden hebben gespecialiseerd en verdiept in verschillende healing methodes, kunnen wij maatwerk bieden.

Mensen komen met uiteenlopende vraagstukken waar ze vaak al langer mee rond lopen.

Ook komen onderwerpen als “de dood” of liever gezegd, de overgangsfase naar een andere wereld, steeds vaker op ons pad. We hebben onlangs iemand behandeld die in zijn laatste levensfase was en enorm angstig was om deze overgang te maken. Ook was er iemand die zelf de wens had om het aardse bestaan te verlaten.

Omdat wij 𝕙𝕠𝕝𝕚𝕤𝕥𝕚𝕤𝕔𝕙 𝕓𝕖𝕙𝕒𝕟𝕕𝕖𝕝𝕖𝕟, weten we dat alles met elkaar verbonden is. Het lichaam is een geheel. Een fysieke klacht kent 9 van de 10 keer een emotionele of mentale oorsprong. Via Nei therapie maar ook systemisch werk gaan we opzoek naar die oorsprong.

Niet om het verleden te moeten herbeleven. Wel om inzichten te krijgen in waar je in het NU tegenaan loopt of vast loopt en om te her programmeren.

De expertise van Chris ligt bij het overdragen van kennis. Het cognitieve in combinatie met zijn kennis vanuit het lichaamswerk, de Oosterse geneeskunde, Nei Therapie, 𝕞𝕒𝕟𝕟𝕖𝕟𝕨𝕖𝕣𝕜, en de methodes van Joe Dispenza maken zijn werkwijze persoonlijk en uniek.

Mijn kracht ligt bij het energiewerk, coaching, systemisch werk, intuïtief voelen en 𝕔𝕙𝕒𝕟𝕟𝕖𝕝𝕚𝕟𝕘. Steeds vaker komt er informatie door tijdens onze sessies vanuit andere bewustzijnsvelden. Soms is die informatie heel helder en duidelijk. Soms ook niet en valt het ‘kwartje’ pas later. Ik ben ook niet degene die een boodschap hoeft in te kleuren. Ik neem waar als kanaal en geef door.

Samen creëren wij balans en harmonie tussen het mannelijk en vrouwelijk. Wat men als veilig en vertrouwd ervaart.

𝕆𝕟𝕫𝕖 𝕥𝕒𝕒𝕜 𝕒𝕝𝕤 𝕙𝕖𝕒𝕝𝕖𝕣 𝕚𝕤 𝕠𝕞 𝕖𝕖𝕟 𝕘𝕚𝕕𝕤 𝕥𝕖 𝕫𝕚𝕛𝕟, een wegwijzer, we helpen je om inzichten te krijgen, maken kanalen vrij zodat de energie weer vrijuit kan stromen.

Maar uiteindelijk heb JIJ de touwtjes zelf in handen. Jij bepaalt wat er vrij gemaakt mag worden en wat misschien nog even op zich laat wachten.

Ik geloof in Divine Timing.

𝔸𝕝𝕝𝕖𝕤 𝕜𝕠𝕞𝕥 𝕡𝕣𝕖𝕔𝕚𝕖𝕤 𝕠𝕡 𝕙𝕖𝕥 𝕛𝕦𝕚𝕤𝕥𝕖 𝕞𝕠𝕞𝕖𝕟𝕥.

Ben jij er klaar voor of heb je vragen?

Dan zien we je graag!

www.pranaki.com

ps. Ik ben met iets heel tofs bezig trouwens, volgend jaar mag jij met mij mee 𝗼𝗽 𝗿𝗲𝗶𝘀 𝗻𝗮𝗮𝗿 𝗘𝗴𝘆𝗽𝘁𝗲.. meer info volgt in de volgende blog

~Familie opstellingen~

️Missing Link

𝐺𝑒𝑟𝑎𝑎𝑘𝑡 𝑡𝑖𝑗𝑑𝑒𝑛𝑠 ℎ𝑒𝑡 𝑗𝑎𝑧𝑧 𝑐𝑜𝑛𝑐𝑒𝑟𝑡 𝑣𝑎𝑛 𝑚𝑖𝑗𝑛 𝑜𝑜𝑚 ‘𝑂𝑙𝑎𝑓 𝑇𝑎𝑟𝑒𝑛𝑠𝑘𝑒𝑒𝑛’ 𝑔𝑖𝑠𝑡𝑒𝑟𝑒𝑛𝑎𝑣𝑜𝑛𝑑. 𝑉𝑜𝑒𝑙𝑑𝑒 𝑖𝑘 𝑚𝑖𝑗 𝑔𝑒ï𝑛𝑠𝑝𝑖𝑟𝑒𝑒𝑟𝑑 𝑜𝑚 𝑤𝑒𝑒𝑟 𝑡𝑒 𝑠𝑐ℎ𝑟𝑖𝑗𝑣𝑒𝑛 𝑜𝑣𝑒𝑟 𝑑𝑒 𝐼𝑛𝑑𝑖𝑠𝑐ℎ𝑒 𝑅𝑜𝑜𝑡𝑠. 𝐼𝑛 𝑧𝑖𝑗𝑛 𝑚𝑢𝑧𝑖𝑒𝑘 ℎ𝑜𝑜𝑟𝑑𝑒 𝑖𝑘 𝑝𝑙𝑜𝑡𝑠𝑒𝑙𝑖𝑛𝑔 𝑑𝑒 𝑣𝑒𝑟𝑓𝑖𝑗𝑛𝑖𝑛𝑔 𝑒𝑛 𝑑𝑒 𝑣𝑒𝑟𝑡𝑎𝑎𝑙𝑠𝑙𝑎𝑔 𝑣𝑎𝑛 𝑣𝑒𝑙𝑒 𝑜𝑛𝑢𝑖𝑡𝑔𝑒𝑠𝑝𝑟𝑜𝑘𝑒𝑛 𝑔𝑒𝑣𝑜𝑒𝑙𝑒𝑛𝑠 𝑒𝑛 𝑒𝑚𝑜𝑡𝑖𝑒𝑠 𝑑𝑖𝑒 𝑑𝑒 𝑣𝑜𝑟𝑖𝑔𝑒 𝑔𝑒𝑛𝑒𝑟𝑎𝑡𝑖𝑒𝑠 𝑚𝑒𝑡 𝑧𝑖𝑐ℎ 𝑚𝑒𝑒 𝑑𝑟𝑜𝑒𝑔𝑒𝑛 𝑒𝑛 𝑛𝑜𝑜𝑖𝑡 ℎ𝑒𝑏𝑏𝑒𝑛 𝑘𝑢𝑛𝑛𝑒𝑛 𝑢𝑖𝑡𝑠𝑝𝑟𝑒𝑘𝑒𝑛. “𝑀𝑢𝑧𝑖𝑒𝑘 𝑖𝑠 𝑒𝑒𝑛 𝑘𝑎𝑡𝑎𝑙𝑦𝑠𝑎𝑡𝑜𝑟 𝑣𝑎𝑛 𝑒𝑚𝑜𝑡𝑖𝑒𝑠 𝑒𝑛 𝑔𝑒𝑣𝑜𝑒𝑙 𝑤𝑎𝑎𝑟 𝑔𝑒𝑒𝑛 𝑤𝑜𝑜𝑟𝑑𝑒𝑛 𝑎𝑎𝑛 𝑔𝑒𝑔𝑒𝑣𝑒𝑛 𝑘𝑢𝑛𝑛𝑒𝑛 𝑤𝑜𝑟𝑑𝑒𝑛..”

Afgelopen zomer heb ik de opleiding systemisch denken afgerond.

Een hele bijzondere opleiding waar je veel te weten kan komen over je eigen familie achtergrond en afkomst.

De mooie.. maar ook de minder mooie kanten.

Soms krijg je opeens helderheid en inzichten op onderwerpen, situaties die in je leven spelen waarvan de bron terug te herleiden is naar de vorige generaties.

Tijdens een systeemopstelling komen ‘onopgeloste stukken’ vanuit de vorige generaties naar de oppervlakte.

Dingen die in de onderstroom vaak wel voelbaar zijn in de volgende generaties.. maar waar vaak niet precies de vinger op gelegd kan worden:

●Migraties

●De/kolonisatie

●Oorlogstrauma

Zijn voorbeelden van onderwerpen die tijdens een opstelling naar boven kunnen komen en deze hebben uiteraard een hele grote imprint en ook impact op je hele familie systeem.

Ik behoor tot de 3e generatie van de Nederlands Indische migranten..

Een groot deel van mijn leven is een zoektocht naar mijn werkelijke roots. En de roots van mijn grootouders.

Ik hoor dan soms mensen zeggen: “Maar jij bent toch gewoon in Nederland geboren? Dus jij bent gewoon een Nederlander.”

Tja, feitelijk hebben ze daar een punt. Ik heb een Nederlands paspoort. En moeders zijde van de familie is Nederlands.

Maar goed, zo voel en ervaar ik het niet.

En dat gevoel is dus niet exact in woorden uit te drukken. Het zit in ons DNA.

Het heeft ook te maken met de cultuur, het klimaat, de omgeving.. de mensen en de snelheid waarin we hier leven?

Het gevoel hebbende dat dit niet echt mijn land is. Niet het land waar ik volledig kan wortelen.

Maar waar dan wel?

Meerdere malen ben ik afgereisd naar Indonesië. Naar de plekken waar mijn oma is geboren. Waar mijn opa en oma hebben gewoond. Ik voel me daar sterk verbonden met het land, de cultuur en de mensen.

Is het voor ons voor te stellen hoe het voor hen moet zijn geweest?

Weggerukt uit hun vertrouwde omgeving.. op de boot gezet naar een voor hen onbekend (koud) land om daar maar opnieuw te moeten starten.. niet wetende wat de toekomst zou brengen op het gebied van huisvesting, werk, inkomsten, vrienden…

Ik voel dat ik onderdeel ben van een generatie die nog een hoop ballast met zich mee draagt van dit oorlogs- en migratie trauma. Zoekende is.

En het is onze verantwoordelijkheid om hiervan los te komen. Ons vrij te maken voor de generaties die volgen.. ( mijn kinderen..)

En daarom is dit systemisch werk zo belangrijk!

Energie is namelijk tijdloos en kan op elk moment nog getransformeerd worden.

Tijdens mijn eindexamen systemisch werk werd de familie Tarenskeen opgesteld…

Er kwamen dingen naar de oppervlakte wat voor een heel groot deel helderheid heeft gegeven op vraagstukken waar ik allang mee rondloop.

Goed tot zover voor nu..

Wordt vervolgd en ik voel ook dat ik binnenkort heht systemisch werk zal oppakken en zelf opstellingsdagen zal organiseren.

Michelle

Foto geeft al een miniopstelling weer:

Van voor naar achter:

Gitarist: Olaf Tarenskeen

Papa: Humphrey Tarenskeen

Rechts: Pink Tarenskeen

Is de mens van nature goed of slecht? Het blijft een relevante vraag, als je kijkt hoe wij omgaan met elkaar en met de planeet.

Kijkend naar de geschiedenis lijkt het antwoord angstaanjagend simpel: de mens is bezeten door macht, overheersing, competitie en lust.

Is hier een verschil tussen mannen en vrouwen?

Dezelfde geschiedenis geeft het antwoord: het is voornamelijk de man die zich geroepen voelt te moeten vechten voor zijn bezit of zijn God of ‘de veiligheid’. Oorlog en strijd lijkt het antwoord op alle problemen: “kill ‘em before they kill you!”

Maar, is dit de natuurlijke staat van de man?

Er zijn veel mensen die geloofd dat wij afstammen van apen. En daar geldt het recht van de sterkste: Survival of the fittest, eten of gegeten worden. Vanuit dit oogpunt leven wij dus voornamelijk vanuit een dierlijk instinct, en dit instinct is gericht op overleven en het doorgeven van onze genen door voortplanting. Als het moet ten koste van anderen en de omgeving.

Dit instinct wordt in toom gehouden door ons bewustzijn; datgene wat ons onderscheid van de dieren. Niet bepaald een beeld wat veel hoop geeft als je het mij vraagt.

Er zijn anderen die geloven dat we door God/Hogere Macht zijn geschapen uit liefde, en dus van nature liefdevol zijn.

Hieruit voortvloeiend zegt een groep dat wij reïncarneren en steeds opnieuw de kans krijgen de lessen te leren en zodoende te evolueren tot we het echte evenbeeld van God weer zijn: pure liefde. Een andere groep zegt dat we maar één kans krijgen van God, en dat we worden beoordeeld in het Hiernamaals wat we ervan gebakken hebben.

En…? Hoe doen we het…? Terugkijkend over de duizenden jaren? Zijn we aan het evolueren of aan het ‘devolueren’? Zijn we spiritueel, emotioneel aan het groeien? Leren we de lessen en maken we de Aarde tot een plek van harmonie en verbinding? Leggen we ons dierlijk instinct vol haat en afgunst naast ons neer?

Zijn we spiritueel, emotioneel aan het groeien? Leren we de lessen en maken we de Aarde tot een plek van harmonie en verbinding?

Ehm…het lijkt erop dat we de luie leerling van de klas zijn. We maken ons huiswerk niet, proberen te spieken bij de ander, roken stiekem een sigaret op de wc, beginnen een affaire met de juf in de hoop niet te zakken, chanteren de directeur en dreigen als laatste met een pistool iedereen overhoop te knallen.

Maar… is deze leerling van nature slecht, lui, agressief? Of is er iets gebeurd misschien tijdens zijn jonge jaren, waardoor zijn reactie op de omgeving zo extreem is geworden? Is er iets gebeurd waardoor hij zich afgesloten heeft gevoeld van de anderen?

Wat is er nu gebeurd met ons mensen?

Welke theorie je ook aanhangt; apen, God…zijn we het nu bewust aan het verkloten?

Kunnen we alleen maar leven vanuit angst, boosheid, egoïsme?

Ik denk dat wij van nature compassievol, liefdevol en altruïstisch zijn (iets doen of bijdragen zonder daar zelf baat bij te hebben).

Als je kijkt naar de apensoort waar wij de meeste vergelijkingen mee hebben; de Bonobo, dan heeft deze groep dezelfde kwaliteiten: Zij leven in harmonie met elkaar, ze geven om elkaar, en dragen zelfs zorg voor andere dieren. Ze leven in een paradijs waar eigenlijk geen stress voorkomt. En dit doen zij dus vanuit hun instinct!

Ook als wij het evenbeeld zijn van God, dan hebben we van nature deze kwaliteiten: liefdevol, compassievol, vergevingsgezind.

Ik geloof dus absoluut in de goedheid van de mens/man: ons instinct is niet gericht op vechten of vluchten, op het recht van de sterkste, maar op delen, samenwerken, harmonie.

Kan het dan zijn dat het ons bewustzijn is, wat ervoor heeft gezorgd dat we ons afgescheiden zijn gaan voelen? Dat we ineens schaamte voelden, ons beoordeeld voelden, ons afgewezen voelden? Is het juist dat prachtige instrument wat ons is toebedeeld (door de natuur of God) wat een innerlijk conflict heeft veroorzaakt tussen onze ware aard en hoe we onszelf zijn gaan zien?

Heeft onze reactie op de innerlijke strijd een uiterlijke strijd gecreëerd, waarbij we vechten voor erkenning, vechten om gezien te worden?

Zo ja, dan wordt het tijd om dit valse zelfbeeld omver te gooien en voorgoed te veranderen!

Echter, dit beeld wat zich in de loop van duizenden jaren heeft genesteld in het (onbewuste) brein krijg je niet zomaar veranderd. Daar is iets heel krachtigs voor nodig.

Zowel de Westerse wetenschap als de Oosterse kijk op de mens onderkennen dat situaties en de emoties als het ware vast worden gezet in het lichaam. Het Westen heeft het over de 7 hormoonklieren die de emoties reguleren. Het Oosten heeft het over de 7 chakra’s die de emoties reguleren. Het blijkt dat de ‘lagere emoties’ als angst, boosheid, zorgen, wantrouwen, afgescheidenheid en jaloezie ook in de lagere regionen in het lichaam te vinden zijn (heupgebied, onderbuik). De hogere emoties als liefde, compassie, vertrouwen, verbinding, vergeving zijn te vinden in het hartgebied, keel en hoofd.

Nu, met de juiste kennis en technieken is het mogelijk de lagere emoties/frequentie omhoog te duwen en te transformeren naar hogere emoties/frequentie. Helemaal bovenin bij het hoofd, kun je vervolgens het onbewuste brein al het ware opnieuw programmeren. Oude programma eruit, nieuwe programma erin!

Maar, om de ingeslepen patronen en overtuigingen bij de gemiddelde mens te veranderen is of heel veel tijd voor nodig, of een super-krachtige energiebron.

Wat is één van de krachtigste bronnen die we hebben om een echte doorbraak te creëren?

Wat is datgene wat je in een staat brengt van extase, bliss, begrip en overstijging van het aardse?

Het is de seksuele energie die vrijkomt komt ten tijde van het orgasme wat onze grootste krachtbron is.

Probleem: bij de man duurt dit moment slechts luttele seconden. Te kort om op af te stemmen, om in te kunnen zetten voor groei en verandering. Na de ejaculatie is er maar een doel: het hoofd zo snel mogelijk op het hoofdkussen leggen om het bewustzijn weer te verliezen.

Tenzij…we de eeuwenoude technieken inzetten van de Tao of Tantra om het mannelijk orgasme los te koppelen van de ejaculatie en zodoende kunnen verlengen. Hoe langer de man zich in deze staat kan bevinden, hoe sterker de motivatie wordt om echt te veranderen.

Ik weet uit eigen ervaring dat deze orgastische staat je in een ruimte brengt waar je als het ware je programma kunt overschrijven. Vanuit je natuurlijke staat van liefde, compassie en harmonie voel je dan hoe nutteloos het is op de oude manier door te gaan.

Kan het orgasme de wereld redden? Laat ik het zo zeggen: het is één van de heerlijkste dingen om te ervaren, én je verandert jezelf in een persoon met meer compassie, liefde, begrip en vertrouwen.

De keuze lijkt simpel!

Wat zou er gebeuren als de machthebbers van deze wereld een multi-orgastische staat zouden bereiken? Stel je eens voor…

Eerst zouden ze nog hun aangeleerde gedrag blijven vertonen, en deze kracht gebruiken om (nog) meer vrouwen of mannen in bed te krijgen.

Maar al snel zullen ze een verandering voelen. Hun hart zal opengaan, ze zullen opeens compassie voelen. De drift voor meer lust, meer macht, wordt omgezet naar een gedrevenheid om iedereen te helpen, te vertellen hoeveel ieder mens, dier en plant geliefd is, hoeveel zij van het leven houden. Het is nog niet te laat…!

Imagine…

Imagine there’s no heaven
It’s easy if you try
No hell below us
Above us, only sky

Imagine all the people
Livin’ for today
Ah

Imagine there’s no countries
It isn’t hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion, too

Imagine all the people
Livin’ life in peace

You may say I’m a dreamer
But I’m not the only one
I hope someday you’ll join us
And the world will be as one

Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man

Imagine all the people
Sharing all the world

You may say I’m a dreamer
But I’m not the only one
I hope someday you’ll join us
And the world will live as one

~John Lennon~

ik spreek hier vanuit de vrouw en de man. Maar als het voorbij het fysieke stuk gaat, kan het net zo goed de vrouwelijke en mannelijke energie zijn die we allemaal in ons dragen.

~ Draagkracht ~

Als vrouw en zeker als je ook moeder bent, hoef ik je wellicht niet uit te leggen wat draagkracht betekend. Letterlijk heeft iedere vrouw de kracht en potentie om vanuit natuurlijk en innerlijk bewustzijn te kunnen dragen. Zijn we in principe in staat om 9 maanden lang vorming te geven aan nieuw leven. In warmte en geborgenheid, gedragen in onze schoot. Maar draagkracht gaat verder dan alleen fysiek kunnen dragen. Ook dragen we als vrouw vaak op mentaal en emotioneel vlak. Soms zelfs zo veel dat het ons overbelast. Dat we daar eigenlijk graag ondersteuning en zorg in zouden willen ontvangen.

Als we dan bereid zijn om hulp te aanvaarden, reiken we uit. Naar de vrouwen om ons heen en ook naar onze mannen..

Maar hoe kunnen wij aan de man vragen en verlangen om ons te dragen als zij deze draagkracht vanuit de vrouw nooit zelf hebben mogen en kunnen ervaren? Het dragen van binnenuit? Ik hoor de vrouw vaak genoeg zeggen: ‘Ik verlang naar een man die mij helemaal kan dragen en die zichzelf kan dragen.’
Maar zou het niet slechts een mooie aanvulling mogen zijn in gelijkwaardigheid?

Zijn wij als vrouw dan zelf als eerste in staat om onszelf volledig te kunnen dragen? Zijn wij zo diep verankert en gezakt in de potentie van ons vrouw zijn? Verbonden met de kracht van onze baarmoeder? Zijn we bereid te zien om de leegtes die wellicht nog in onszelf zit, niet te willen opvullen door een ander, door de man? Zijn we bereid om onze vrouwelijke bron van creativiteit en seksualiteit volledig te omarmen? Zonder angst voor veroordeling of afkeuring?

Of zijn we daarin nog steeds afhankelijk van de goedkeuring van de buitenwereld? Of van man?
‘Als hij mij maar ziet, dan ben ik goed genoeg.’ ‘Maar als dit niet gebeurd dan word ik onzeker en voel ik me afgewezen.’
‘Dan pas ik me maar aan en doe ik wat ik denk dat wat mij en van mijn vrouwzijn wordt verlangt en verwacht. Dan raak ik nog verder verwijderd van wie ik daadwerkelijk ben, van mijn essentie.

En dan.. als de man uitreikt en zich voor ons opent. Zijn wij dan ook bereid om onze hardheid, overlevingsstand ( ‘ik doe het zelf wel’) op te geven? Geven wij ruimte aan de man om ook daadwerkelijk man te kunnen zijn?
Durven wij achterover te leunen? erop te vertrouwen dat hij ons opvangt, draagt en ondersteunt vanuit zijn Mannelijke potentie en Draagkracht?
Wat welzeker een andere energie met zich mee brengt dan wij wellicht verwachten.. Omdat hij nu eenmaal man is en niet vanuit dezelfde draagkracht leeft als wij vrouwen.

Man, ben je bereid de vrouw in haar volledigheid te blijven zien, ontvangen en aanvaarden? Voorbij de fysieke laag en vorm? Zie je nog steeds haar volledige vrouwelijke kracht en potentie en kun je haar daarin bekrachtigen? Help je de vrouw zodat ze haar licht kan blijven schijnen en moedig je haar aan zodat ze in haar vrouwelijke kracht kan blijven staan? In het stuk wat tijdloos is..en onveranderlijk. Mag ze de hardheid loslaten, mag ze leunen en kan er natuurlijk evenwicht blijven(d) ontstaan?

Geven wij elkaar de ruimte om te leven vanuit onze volledige potentie en kunnen wij op die manier de balans terug brengen in het
mannelijke en vrouwelijke? ♀️ ♂️
Shakti & Shiva?
Yin & Yang ☯️

De verandering en het vertrouwen begint in onszelf en vanuit daar komt de wereld langzaam weer terug in zijn natuurlijke balans.
Liefs, ?
? Michelle

** Tantra & Emoties **

En nu wordt het pas echt interessant…

Want hier komt de westerse opvatting over gevoel en emotie wellicht wel loodrecht tegenover de tantra filosofie te staan.

Waarin hier toch al gauw wordt gezegd ‘Doe maar gewoon “normaal” dan ben je al gek genoeg’ met andere woorden: Iedereen die zich anders gedraagt als maatschappelijk  gewenst wordt toch al gauw bestempeld als ‘raar’ of ‘gek’.

Terwijl Tantra zegt: omarm alle facetten van het leven. Emoties en gevoel horen ook bij het leven! Ruimte aan ervaring en om alles te kunnen  en mogen doorleven. Sluit niks uit. Geef ruimte voor de ervaring van iedere emotie zonder daarin ( jezelf) af te wijzen.

Van jongs  af aan krijgen we eigenlijk aangeleerd dat er  geen ruimte  is voor emotie. Als kind mag je misschien  nog even huilen als je pijn hebt… maar zeker niet te lang. Kun je je nog herinneren dat je verdrietig  was als kind?

 ” nu moet je ophouden , stel je niet aan! Het is toch allang over?”

En laten we dan maar niet beginnen over de emotie boosheid. Die al helemaal  geen ruimte krijgt..

En wat gebeurd er dan later? Vrouwen en mannen die geen raad weten men hun emoties en zeker niet met de juiste uitting daarvan. Ongecontroleerde  woede, huiselijk geweld. En vul maar aan..Ik zeg niet dat we met vingers moeten gaan wijzen, onze opvoeders  wisten immers ook niet beter en geven door aan de volgende generaties wat zij zelf weer van hun ouders hebben gezien.

Dus eigenlijk  krijgen we vanaf jong af aan de boodschap al mee dat uiting van emotie eigenlijk  niet wenselijk  is en wordt afgewezen.

Maar het wordt tijd dat deze cirkel doorbroken wordt !

Er is dus weinig tot geen ruimte voor uitting van emoties… en als dat dan wel sporadisch gebeurd, dan maken mensen zich zorgen  of alles wel goed met je gaat en of je geen kalmeringsmiddelen nodig hebt of anti depressiva… waarin gevoelens opnieuw onderdrukt worden. Ik zeg hier niet mee dat ik per definitie  tegen medicatie ben hé? Maar ik ben wel tegen de onderdrukking van emoties en gevoel terwijl ze op een andere liefdevolle wijze gewoon ruimte mogen krijgen, gezien en erkend worden.

Ik zie tegenwoordig  een hoop ‘snelkookpannen’ ook in onze praktijk. Zo noem ik het maar even. Mensen die rondlopen met een hoop onderdrukte, gefrustreerde emoties.. en die uit alle macht maar proberen  die deksel op de pan te houden terwijl het daaronder misschien  al jaren lang  flink aan het doorkoken is… en wat gebeurd er dan? Vroeg of laat wordt de druk te hoog, te veel stoom en dan barst de vulkaan..

Of erger nog. Je bent zo beheerst en getraind om gecontroleerd  die deksel op de pan te houden, dat dit zich uiteindelijk zal uitten in fysieke disbalans..Dan is de emotie ook in het fysieke lichaam aanwezig doorgedrongen en worden we ziek…

Hoe kun je emoties op een liefdevolle  manier ( voor jou en je omgeving) de ruimte geven? Met respect voor elkaar maar zonder onderdrukking?

Dus hoe is het met jouw snelkookpan?

Voel jij iets borrelen waar je eigenlijk  nooit ruimte voor hebt gegeven?

Geef jij ruimte en expressie aan je emotie?

Kun jij eigenlijk  nog weleens boos worden of verdrietig  zijn ? Of slik je meestal je emoties weg om de ‘ goede vrede ‘ te bewaren.

Vanuit mijn eigen perspectief : als jij ruimte geeft aan je gevoel en emotie hoeft een ander daar in principe niets mee.. behalve erkenning geven en begrip ( “dank  voor het delen.. ik heb je gehoord”) het gaat immers om JOUW gevoel en JOUW emotie. Die ander of die specifieke  situatie  is slechts een trigger die je uitnodigd tot zelf reflectie. Tot spiegeling.

Waarom raakt dit mij zo? Wat herken ik uit deze situatie  vanuit een eerder moment in mijn leven?

Het is een dankbare  kans voor inzicht! Transformatie! En verandering!

Emoties en gevoelens zijn dus eigenlijk  een hele mooie tool om tot inzicht  en bewustwording te komen..

ENJOY the RIDE of LIFE!

Liefs,

Michelle

Inleiding

(Ik geef eerst een opsomming van mijn achtergrond; niet om op te scheppen maar om duidelijk te maken waar dit onderwerp vandaan komt.)

• Al zo’n 20 jaar ben ik actief als Shiatsu therapeut. Ik volgde de opleiding van deze Japanse vorm van acupressuur bij Zen-Shiatsu in Amsterdam en deed een gedeeltelijke opleiding bij Ohashiatsu.
• Mijn yoga opleiding volgde ik bij Yoga Gita in Mysore, India, waar ik ook opgeleid ben tot Pranic Healer.
• Tijdens de ALO opleiding en daarna behaalde ik meerder certificaten in Taijiquan.
• Sinds mijn jeugd ben ik actief student en uiteindelijk docent in Bujinkan Ninjutsu; een Japanse Krijgskunst.

Tijdens al deze opleidingen en trainingen werd gesproken over de Levensenergie; Wij als shiatsu therapeut, Yoga docent, Taijiquan instructeur of Pranic Healing therapeut werkten op en met de Levensenergie van de cliënten. Door fysieke druk, oefeningen en werken op het aura wordt de Levensenergie, of Ki/Qi/Prana beïnvloed, wat weer resulteert in een sneller herstel, betere gezondheid en een algeheel welzijn.

Maar, ook al wordt in al deze methoden over dezelfde energie gesproken, de principes lijken nogal uiteen te lopen.

TCM

Bij Shiatsu en bij Taijiquan wordt gebruik gemaakt van de TCM of Traditioneel Chinese Geneeskunde. Centraal staan de 5 natuur-elementen: Aarde, Metaal, Water, Hout en Vuur. De Ki of Qi stroomt door 12 meridianen of energiekanalen die allen gegroepeerd en gelinkt worden aan bovenstaande natuur-elementen. In dit systeem bestaat de controlerende en de voedende cyclus, waaruit blijkt dat alle meridianen op een bepaalde manier verbonden zijn aan elkaar en elkaar beïnvloeden.

Go-dai

Bij Ninjutsu wordt gerelateerd aan een ander 5 elementen systeem: Aarde, Water, Vuur, Wind en Leegte. De Ki kan worden beïnvloed door de verschillende Kyusho punten op het lichaam.

Prana

Bij Pranic Healing en Yoga stroomt de Prana door wel 72.000 nadis of energiekanalen. Waar meerdere van deze nadis elkaar kruizen ontstaan Chakra’s, of energie-stations. De Prana is echter niet alleen in het lichaam te vinden, maar (juist) ook erbuiten. De chakra’s zijn constant bezig met het opnemen en afstoten van deze Prana uit de omgeving. 

En Nu?

OK… daar sta je dan als shiatsu/pranic healing/yoga/taijiquan/ninjutsu beoefenaar. Bepakt met een kruiwagen aan kennis.. Is het mogelijk al deze verschillende theorieën, principes, kennis en kunde in te zetten tijdens een behandeling? 

Is het überhaupt zinvol of nodig om dit te doen? Immers, al deze eeuwenoude methoden zijn op zichzelf staand al de reden dat ontelbare mensen zijn geholpen met hun fysieke, emotionele of energetische problemen. Werkt de een de ander niet tegen?

In het begin probeerde ik alles gescheiden te houden. Tijdens mijn behandelingen focuste ik mij op de TCM en parkeerde alle andere methoden buiten de deur. Maar ik merkte dat ik zelf niet voldoende resultaat behaalde, dat ik steeds iets aanraakte bij de ander, maar dat het geen ruimte kreeg. Ik voelde steeds een weerstand opkomen bij mijzelf.

Combinatie behandelingen 

Alles kwam in een stroomversnelling toen ik mijn vrouw Michelle leerde kennen. Zij leerde mij eigenlijk al de kennis los te laten en te vertrouwen op intuïtie, op de ‘hulp van boven’ en dat het prima is methoden te combineren. Het gaat immers om het welzijn van de ander. Je wil toch alles doen het optimale resultaat te bereiken, ongeacht hoe je daar komt? Laat de weerstand maar los en vertrouw erop dat je precies dat doet wat nodig is. Soms gebruik je Shiatsu, soms Pranic Healing, de ene keer integreer je Breathwork, de andere keer doe je Qigong oefeningen.

Als wij samen behandelen werk ik voornamelijk met Shiatsu om de energie in de meridianen te beïnvloeden, terwijl Michelle via Pranic Healing de subtiele energie via de chakra’s schoonmaakt en vitaliseert.

Zintuigen en scannen

De meridianen die in het lichaam lopen, zijn met veel oefening te voelen als je de handen of vingers op de huid legt. Dezelfde energie echter is soms beter te voelen als je de hand vlak boven het lichaam beweegt. Vanuit Pranic Healing wordt dit ‘scannen’ genoemd. 

Het ‘voelen’ via de tast is één van de 5 zintuigen die we kennen. Al deze 5 zintuigen worden door het brein gebruikt om de indrukken van buitenaf te interpreteren. Deze zintuigen zijn daardoor sterk gelinkt aan het denken; ‘Voelen’ ligt hier dus erg dichtbij ‘denken’. En nu weet ik uit eigen ervaring dat juist het denken weer in de weg staat van het neutraal voelen of ‘weten’.

Bij het gebruik maken van de techniek wat je scannen zou noemen gaat het voorbij de tastzin, en daarbij voorbij het denken. Het is puur en neutraal reageren op de Levensenergie van de ander.

Als je de hand nu beweegt langs een specifieke meridiaan (je moet dus wel kennis hebben over de positie van de verschillende meridianen) kun je opmerken wanneer de hand als het ware een obstructie of blokkade of verstopping tegenkomt. Dit dan de plaats waar je vervolgens met fysieke druk op de meridiaan de blokkade probeert op te heffen, waardoor de Levensenergie weer optimaal doorstroomt. 

Diagnose

Voordat je begint met de behandeling wil je uiteraard weten welke meridianen of chakra’s uit balans zijn, wat de gezondheidsklachten zijn en wat de cliënt zelf wil veranderen of verbeteren.

Het achterhalen welke meridianen uit balans zijn is een lastige taak. Vaak wordt de pols diagnose gebruikt, soms kijken we naar de tong, of voelen op de buik. Ook hier weer wordt de tastzijn gebruikt voor de interpretatie van de pols of buik. Vanuit mijn eigen ervaring heeft het jaren geduurd voordat ik met enige zekerheid kon diagnosticeren.

Het scannen vanuit de Pranic Healing kan ook hier worden ingezet en geeft mijns inziens een snel en duidelijk beeld van de cliënt. Voornamelijk de conditie van de chakra’s en fysieke klachten zijn duidelijk vindbaar.

Behandelingen, workshops en cursussen

Ben je misschien nieuwsgierig geworden naar wat deze behandeling voor jou kan betekenen? Wil je zelf leren hoe deze behandeling te geven?

Zowel Michelle en ik Ik geven regelmatig workshops en cursussen in Nederland en Portugal.

Stuur een email naar info@pranaki.com.com voor een afspraak, inschrijving of meer informatie.

Warme groet,

Chris

Hoi!

In mijn voorgaande blog schreef ik over de ervaringen tijdens mijn eerste Breathwork sessie in Thailand.

Ik besloot vaker bij dezelfde facilitator sessies te volgen, die hij eens per week aanbood. Deze weren massaal bezocht, bij verschillende prachtige locaties in de buitenlucht. Ook al wist ik nu een beetje wat ik kon verwachten, toch waren de fysieke ongemakken (tintelingen, misselijkheid, alsof je moet overgeven) steeds weer heftig. Maar de stilte erna, de rust, het opgaan in de muziek en het moment.

Terug in Nederland besloot ik zelf een opleiding te volgen tot Breathwork fascilitator. Voor ik het wist stond ik voor een groep van 25 mensen in Frankrijk. Het was tijdens een tantra festival waar ik enkele workshops gaf. Bij tantra wordt veel nadruk gegeven op de verbinding met anderen, maar het start uiteraard met de verbinding met jezelf. De meeste deelnemers aan het festival hadden nog nooit gehoord van ademwerk.

“perfect’, dacht ik “dan krijgen ze dezelfde verrassing als ik, en juist de verrassing zorgt voor zo’n enorm effect.”

Ik legde de groep uit hoe trauma’s en ervaringen opgeslagen liggen in het onderbewuste, en hoe we met de adem dingen vaak vast zetten en wegduwen. Ik vertelde ze ook dat er moed voor nodig is om onder ogen te zien wat verborgen zit.

Met muziek die ik vond passen (Eminem ‘Lose yourself’) bouwde we met de groep aan een sfeer van strijders, moedige vrouwen en mannen. Vervolgens een liggende meditatie over hoe we eigenlijk geen enkele controle hebben over het leven in het algemeen, en ons eigen leven in het bijzonder.

toen de uitnodiging om ‘verbindend’ te gaan ademen. Samen met Michelle liepen we rond en zorgden ervoor dat iedereen diep bleef doorademen. Als we merkten dat iemand terugviel in mechanismen om niet te voelen, nodigde we diegene uit moedig te blijven kijken en ademen.

Na gelang de tijd vorderde, kwamen bij meerdere deelnemers emoties los. Er werd gehuild, geschreeuwd, er was stilte; deze mooie mensen waren in staat bij hun gevoel te komen en de strijd aan te gaan. Loslaten wat je niet dient, aankijken wat zich verschuilt… wat een helden…!

Na onderveer 20 minuten intense ademhaling mocht alles stilvallen. Op de klanken van Pink Floyd kwam er nog een diepere lading vrij bij velen. Moe gestreden kon het ego/brein zich niet langer verzetten tegen de emoties die eronder lagen. Het besef van waar het verdriet, angst of vreugde of gemis vandaan kwam.

Na een kwartier nodigde we de groep uit om uiting te geven aan wat een ieder op dat moment voelde, en het om te zetten in beweging, of juist geen beweging. Met de ogen dicht begonnen sommigen te dansen, elkaar te vinden, in foetus houding te liggen. Iedereen was volledig in contact met zichzelf, met hun diepste kern. Het werd door bijna iedereen omschreven als een staat van harmonie, licht, vreugde.

In de groep sharing na de sessie keek iedereen elkaar een beetje verdwaasd aan. Wat was hier gebeurd? Wederom spontaan werd er gelachen en vele omhelzingen werden gedeeld. Wat een eenheid was er ontstaan.

De verbinding met onszelf, en met anderen. De verbinding met alles om ons heen, zichtbaar of niet.

De ademhaling is essentieel. Natuurlijk; onder adem overleven we geen 5 minuten. Maar de adem verbindt letterlijk jouw zijn met dat van anderen. De adem die mijn lichaam verlaat vermengd zich met de lucht die ons allen omringt en vervult. Ook op die manier kan ik mij verbinden met mijn buurman, maar ook met de boom die in Tokyo staat, of de bedelaar die in Delhi onder een brug slaapt.

“Inhale, then exhale…that’s how you get through it…”

~ The Journey to (inner) Freedom, Truth and Wisdom ~

Het uur van de waarheid is aangebroken (of dat was ‘t misschien al een tijdje, alleen kunnen we er nu echt niet meer onderuit).

*Vrijheid* ligt niet buiten ons. Het laat zich niet inperken door wie of wat dan ook. Vrijheid zit in onszelf, op het moment dat wij de kracht en moed verzamelen om voor onze eigen krachtige waarheid te gaan staan, het te doorleven en het werkelijk te kunnen leven. De moed en kracht om ons eigen authentieke pad te volgen, ook al gaat die wellicht tegen de stroming in. Ook al wordt deze veroordeeld en bekritiseerd. Ook al wordt deze onbegrepen.

Trouw te blijven aan je (ziels-)missie hier op aarde, te focussen en je vooral niet te laten afleiden door alles wat er in de buitenwereld om je heen gebeurt. Trouw te blijven aan je intuïtie. Je constant opnieuw blijven afvragen of dit nog kloppend is voor jou. De tijd durven nemen om daadwerkelijk te voelen en te luisteren naar je hart. De tijd van blindelings volgen is voorbij. De tijd van ignorance is over. We kunnen niet langer onze ogen sluiten en hopen dat vanzelf betere tijden zullen aanbreken. De tijd is nu! Gebruik je (innerlijk) verstand, die voorbijgaat aan de Mind.

Wanneer kun je daar gehoor aan geven? Op het moment dat je eerst stil bent geweest… Vanuit stilte ontstaat antwoord vanuit een plek waar de Mind allang niet meer actief is. Een antwoord wat komt zonder na te denken… Die is er namelijk al. Luister ernaar! En geef daaraan gehoor.

Om beter te kunnen luisteren en vanuit zuiverheid te kunnen voelen in stilte, is het soms fijn je even af te zonderen van al het nieuws wat op je afkomt. Gewoon even een weekje niet. Stilte, rust. Verbinden met je eigen nieuws. De boodschappen die op je wachten en pas hoorbaar worden als het stil daadwerkelijk stil kan zijn… Meditatie. Zeg dan niet; daar heb ik geen tijd voor. Als je alle schermtijd van je telefoon bij elkaar op telt zal dat vast meer dan 20 minuten per dag zijn… meer heb je niet nodig. Vertrouw op je innerlijke wijsheid. Waar je ook gaat, wat je ook kiest. En wees trouw aan die wijsheid die komt vanuit een plek die met de Mind niet meer te beschrijven is. Voorbij de plek waar emoties de overhand kunnen nemen (zoals angst, frustratie, woede etc.). En vertrouw er op dat die ander dat dan ook doet… (of niet, maar daar hoef jij dan verder niets mee) dat scheelt een hoop energie , energie die je goed kunt gebruiken om je licht op positieve wijze te verspreiden! Ieder zijn eigen authentieke pad, zijn eigen keuzes.

Je hoeft je niets op te laten leggen, je niet te laten dwingen, niets forceren en je zeker niet te laten chanteren. Jouw prachtige unieke weg, jouw waarheid, jouw wijsheid die verbonden is met de wijsheid van het universum, en daar voorbij…

Liefs,

Michelle